ΠΕΡΗΦΑΝΑ ΓΗΡΑΤΕΙΑ

ΠΕΡΗΦΑΝΑ ΓΗΡΑΤΕΙΑ


Τι τραγικό!
Κάμποσοι φαταούλες
Με μερσεντές, με κότερα και βίλες
Στου Άδη να σε οδηγούν
Τις πύλες

Τι τραγικό!
Εσύ τους έδωσες αυτή τη θέση
Τους τάισες και λίγδωσε
Το άδειο τους στομάχι
Απέσπασες υπόσχεση
«για σένα κάθε μάχη»

με ψέματα σε φούσκωναν
κι εσύ έδινες αγώνα
για να μην πάρεις σύνταξη
στο νέο μας αιώνα

περήφανα τα γηρατειά
αυτά που σου ‘χαν τάξει
κι ώρα τώρα που έφτασε
σε έχουνε πετάξει

ένα γιαούρτι ειν’ αρκετό
σου φτάνει για να ζήσει
κι ας πλήρωνες μια ζωή
έτσι να καταντήσεις

σουίτες σου υπόσχονται
και μια ζωή ρομάντζο
μα στην ανάγκη σαν βρεθείς
πολύ σου και το ράντζο

κι αν στα θολά τα μάτια σου
κυλά πικρό το δάκρυ
περήφανα την δέχεσαι
την θέση σου στην άκρη.