ΣΤΗΝ ΚΑΘΗΓΗΤΡΙΑ κΤΖΑΝΗ (ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ)

Χειμώνας 2002 ,εποχή ΒΑR και BIG BROTHER
Στα παράθυρα των τηλεοπτικών καναλιών καθημερινά
Συζητήσεις επί συζητήσεων βασικά χωρίς ουσία και αποτέλεσμα
Η γραφική παρουσία ,της ωρυόμενης καθημερινά κ. ΤΖΑΝΗ
Καθηγ.Πανεπιστημίου με ενέπνευσε να γράψω αυτό το ποίημα
Της το αφιερώνω


Καθ’ εμπειρία στη ζωή
Καλή είναι να την έχεις
Κι όταν ανέβεις τα σκαλιά
Στη θύμηση να τρέχεις

Να ξεπηδούν από το νου
Παιχνίδια όνειρα τρέλες
Που έζησες στα νιάτα σου
Με νιους και με κοπέλες

Σεμνοτυφίες πέταξε
Μη θάβεις γεγονότα
Που χάρισαν στη ζήση σου
Ευτυχισμένη νότα

Καμάρωνε ότι εσύ πια
Δεν μπορείς να κάνεις
Κι όχι να το κατηγορείς
Να θες να το ξεκάνεις

Μην ρίχνεις πίκρα στη χαρά
Στην αισιοδοξία
Αυτήν που’ χουν τα νιάτα μας
Λες και δεν έχει αξία

Και μην τους κόβεις τα φτερά
Που ανοίγουν να πετάξουν
Τις ευκαιρίες που θα βρουν
Άφησε να αρπάξουν

Τον ίδιο δρόμο βάδισες
Κι ακόμα τον βαδίζεις
Μόνο κουλτούρα άλλαξες
Κι αλλιώς τα ονοματίζεις